Je glimlacht met diep begrip en compassie, terwijl jouw ogen alle levende wezens zien.

Je draagt een kroon met edelstenen en daar geldt hetzelfde voor. Al die edelstenen zijn representanten van kwaliteiten van Avalokiteshvara, boeddhakwaliteiten.

Dit is een kristallen mala. Mala's worden traditioneel gebruikt wordt om de mantra’s te tellen, zoals om mani padme hum, de mantra van compassie Avalokiteshvara. Het feit dat de mala van kristal is gemaakt symboliseert de vajra kwaliteit.

Het blauw staat voor dharmakaya, de voorvormelijke roerloze openheid die is als de hemel. De ei-vorm suggereert dat hieruit jouw boeddhavorm wordt geboren. Het energetische beginpunt daarvan is in het zeer subtiele energiecentrum in je Hart. Het ei is de hartessentie van alle vormen, en woont in je hart.

Je zit op een lotuszetel met roze witte blaadjes. De lotuszetel kun je ook zien als symbool voor het leven in deze wereld zonder te worden 'bevuild' door zijn onvolkomenheden. Anders gezegd: vanuit verlichting in de wereld leven.

Dat is een maanschijf of maanlichtschijf. De maanschijf is wit. In het vajrayana heb je de zonneschijf en de maanschijf: het zonprincipe en het maanprincipe. Vanuit de maan ontstaan de vredige Goden en vanuit de zon de toornige Goden. Dat is de hitte. Je ziet ze ook wel op thangka’s met allemaal vuurvlammen er om heen.

Lotus betekent zuiverheid. De lotus groeit uit de modder maar toont zich volkomen rein. De modder kan de bloem niet besmeuren. Het is dus een reinheid in de modder. Het is dus het symbool voor oorspronkelijke zuiverheid. Niet aan te tasten door wat dan ook.

De maanschijf achter je spiegelt je puurheid. Op de thangka die wij gebruiken is hij niet wit, zoals vaak gebruikelijk, maar donkergrijs/bruin met een blauwe rand. De zon staat ook voor 'prajna' of wijsheid. De maan vertegenwoordigt 'upaya', een bewuste vrijwillige actie die bijdraagt aan verlicht raken zoals het 'gewone' mededogen.

De maanschijf achter je spiegelt je puurheid. Op de thangka die wij gebruiken is hij niet wit, zoals vaak gebruikelijk, maar donkergrijs/bruin met een blauwe rand. De zon staat ook voor 'prajna' of wijsheid. De maan vertegenwoordigt 'upaya', een bewuste vrijwillige actie die bijdraagt aan verlicht raken zoals het 'gewone' mededogen.

De maanschijf achter je spiegelt je puurheid. Op de thangka die wij gebruiken is hij niet wit, zoals vaak gebruikelijk, maar donkergrijs/bruin met een blauwe rand. De zon staat ook voor 'prajna' of wijsheid. De maan vertegenwoordigt 'upaya', een bewuste vrijwillige actie die bijdraagt aan verlicht raken zoals het 'gewone' mededogen.

Je bent gekleed in zijden gewaden. Dat vertegenwoordigt de rijkdom van je aard. Het is dus niet een ascetisch sober beeld, maar fleurig, rijk. Er zit jeu, schoonheid en rijkdom in. Die zijden kleden vertegenwoordigen de rijkdom. Dit duidt ook op de sambhogakaya aard van Avalokiteshvara: het is een Spiritvorm die rijk is aan kwaliteiten.

Dat is een maanschijf of maanlichtschijf. De maanschijf is wit. In het vajrayana heb je de zonneschijf en de maanschijf: het zonprincipe en het maanprincipe. Vanuit de maan ontstaan de vredige Goden en vanuit de zon de toornige Goden. Dat is de hitte. Je ziet ze ook wel op thangka’s met allemaal vuurvlammen er om heen.

Avalokiteshvara is een bodhisattva met een bijzonder belang voor Tibetanen. In de Lotus Soetra wordt Avalokiteśvara beschreven als een barmhartige bodhisattva die de kreten van bewuste wezens hoort en die onvermoeibaar werkt om diegenen te helpen die zijn naam aanroepen. De soetra beschrijft maar liefst 33 verschillende manifestaties van Avalokiteśvara, elk geschikt voor communicatie met bepaalde groepen wezens. Een bekende (Chinese) vrouwelijk vorm is Guanyin. De Bodhisattva Tara is geen vorm van Avalokiteshvara, maar volgens de Tibetaanse Boeddhistische traditie ontstaan uit een traan die Avalokiteshvara liet toen hij het leed in de wereld zag. Avalokiteshvara speelt ook een centrale rol in de Hart Soetra. Hierin legt hij aan Shariputra, een van de meest gevorderde leerlingen van de Boeddha, het begrip leegte in zijn volle omvang uit.

Chenrezig is de Tibetaans naam voor Avalokiteshvara. Als je het Tibetaanse schrift letterlijk uitschrijft in ons Romeinse schrift staat er: spyan ras gzigs. In het Tibetaans is de naam een combinatie van doordringend zicht, of observatie (spyan ras) en kijken of observeren (gzigs). De Tibetaanse naam legt daarmee de nadruk op de ogen van Avalokiteshvara, die met compassie naar alle levende wezens kijken. De oorspronkelijke Sanskrietnaam combineert het voorvoegsel neer (ava) met het voltooid deelwoord van het werkwoord observeren (lokita) en het woord voor heerser (īśvara); de heerser die naar beneden kijkt (naar de wereld).

De Mani mantra is de mantra van Avalokiteshvara en bestaat uit zes lettergrepen: om ma ni pa dme hum. De Tibetaanse tekst is de letterlijke vertaling van het geschreven Sanskriet: om maṇi padme hum. Maṇi = juweel, padme = op of in de lotus. De mantra wordt echter uitgesproken als: om mani pémé hung. In de terma traditie wordt de zaadlettergreep van Avalokiteshvara (hrīḥ) toegevoegd als zevende lettergreep aan het eind van de mantra.

HRIH is een zaad-lettergreep, het bewustzijnsbeginsel of Gewaarzijn waar Avalokiteshvara uit ontstaat; het woord, het beginsel. In de vajrayana traditie wordt er gedacht dat het feit dat je hier bestaat voortkomt uit een lettergreep, uit een vormbeginsel, dat door je vader en je moeder in het stof is gezet. Het feit dat we in onze gestolde werkelijkheidsconstructie leven komt voort uit het feit wij ons uit een bepaalde zaadlettergreep geboren hebben laten worden. Je hebt een bepaald, minder verlicht beginsel genomen om jezelf geboren te laten worden. In ons geval is dat Nrīh, de zaadletter voor het menselijk bestaan.
Zaadlettergrepen kennen we ook van de mantra’s. Zij vormen de bouwstenen en de essentie van mantra’s. Over zaadletters wordt gezegd dat zij oneindige betekenis bevatten in één lettergreep.